ફરેબ

• ૧. સ્ત્રી., પું.
  • કપટ; છળ; પ્રપંચ.
  • કહેવું એક ને કરવું બીજું તે; વિશ્વાસ આપીને ફરી જવું તે; ભૂલથાપ દેવી તે.
• રૂઢિપ્રયોગ
  • ૧. ફરેબ ખાવો = (૧) છેતરાવું; ફસાવું; ખોટે રસ્તે દોરાવું. (૨) લલચાવવું.
  • ૨. ફરેબ દેવો = (૧) દગો દેવો; ફંદામાં ફસાવવું. (૨) પ્રપંચ રમવું; છેતરવું. (૩) લલચાવવું.
  • ચાલાકી; ચતુરાઈ; યુક્તિ.
  • લાલચ; લોભ.
• ૨. વિ.
  • જીતદાર, હરનાર. સમાસને છેડે વપરાય છે. જેમકે, દિલફરેબ.

સંદર્ભ

• ભગવદ્ગોમંડલ કોશ કચેરી, ગોંડલ, સંપાદક (૧૯૪૪) ભગવદ્ગોમંડલ‎^[૧], page 6086