ભેખ
- ૧.પું.
- ગૃહસ્થનો વેશ છોડી દેવો તે; ભિખારીનો વેશ લેવો તે; ભિખારી વેશ; ભિક્ષાવૃત્તિ કરવી તે.
ધર્મ. ધારણ કરેલ ખોટો દેખાવ; કૃત્રિમ વેશ. ધાર્મિક વેશ; સાધુ વેશ; સંન્યાસનો વેશ; સંન્યાસની દીક્ષા.
- ઉપયોગ
- ક્ષમા ન કીધી તેં ખાંતશું, દયા ન કીધી રેખ; પરવેદન તે જાણી નહિ તો શું લીધો તે ભેખ. – રૂપવિજય
- ઉદાહરણ 1929, મહાદેવભાઈ દેસાઈ, બારડોલી સત્યાગ્રહનો ઇતિહાસ, page ૧૦૪:
- “જેણે જેણે એમનાં ભાષણ વાંચ્યાં અને સાંભળ્યાં તેણે તેણે ખેડૂતને માટે લીધેલો એમનો ભેખ જોયો.”
- બુરખો; વેશ; વેષ.
- મોજમજા, સુખોપભોગ ને વૈભવ છોડી દઈ અમુક એકાદ અર્થસાધના પાછળ મચવું તે. જેમકે, કોઈ કામ ભેખ લીધા વગર બનતુ નથી.
- વૈરાગ્ય; સંસારાભાવ; વેરાગ.
સંન્યાસી; વિરક્ત થયેલ સાધુ; ખાખી; યોગી; સાધુ; વેરાગી.
- ૧.સ્ત્રી.
- ભેખડ; કરાડ.
- વ્યુત્પત્તિ
[ સંસ્કૃત. ભિક્ષ્ ( માગવું ) ]
- રૂઢિપ્રયોગ
- ભેખ ઉઘાડો પાડવો = વાત ખુલ્લી કરી દેવી.
સંદર્ભ[ફેરફાર કરો]
- ભેખ ભગવદ્ગોમંડલ પર.