અસ્ખલિત

• ૧. (પું.) વિષ્ણુ.
  • વ્યુત્પત્તિ: [સંસ્કૃત] અ ( નહિ ) + સ્ખલ્ ( ખરવું ) + ઇત્ ( ભૂતકૃદંતનો પ્રત્યય )
• ૨. (વિ.) અડગ; દૃઢ; અચળ.
• ૩. (વિ.) અપ્રમાદી.
• ૪. (વિ.) ઈજા નહિ પામેલું; બિનહરકતી; અક્ષત; અખંડ.
• ૫. (વિ.) ચાલુ; સતત; અખંડ; એકધારું; વચ્ચે ખાંચો કે તૂટ પડ્યા વિનાનું.
  • વ્યુત્પત્તિ: [સંસ્કૃત] અ ( નહિ ) + સ્ખલ્ ( પડવું ) + ઇત ( ભૂતકૃદંતનો પ્રત્યય ) ]
  • ઉદાહરણ
    ૧૯૪૬, ચુનીલાલ મડિયા, વ્યાજનો વારસ (overall work in Gujarati), page ૧૯૩:

    આટલું બોલતાં આભાશાનું હૃદય ધ્રૂજી ઊઠ્યું. એમની ઊંડી ગયેલી આંખોમાંથી અસ્ખલિત અશ્રુધારા વહેવા માંડી.

• ૬. (વિ.) ફરજ બજાવવામાં નહિ ચૂકેલું.
• ૭. (વિ.) ભૂલચૂક કર્યા વિનાનું; દોષ વગરનું; સ્ખલન કે ભૂલ કર્યા વિનાનું