આવિર્ભાવ

• પું.
  • અવતાર.
  • ઉમળકો; ઊભરો; આવેશ.
  • ખુલ્લું થવાપણું; બહાર નીકળવું તે; ઉત્પત્તિ.
  • ગુણ; સ્વભાવ.
  • ચિહ્ન; નિશાની; લક્ષણ.
  • પેસારો; દાખલ થવાપણું.
    • ઉદાહરણ
      1921, રામપ્રસાદ કાશીપ્રસાદ દેસાઈ, સ્વામી વિવેકાનંદ, page ૨:

      “હિંદુ સંસારમાં ધાર્મિક સત્યોનો આવિર્ભાવ છે.”

  • સ્વરૂપ.

વ્યુત્પત્તિ

• सं. આવિસ્ (પ્રગટ) + ભૂ (થવું)

સંદર્ભ

• આવિર્ભાવ ભગવદ્ગોમંડલ પર.