ઊધડો

• ૧. (પું.) ઊધડું કામ.
  • વ્યુત્પત્તિ : [સંસ્કૃત] ઉદ્ધૃત ( ઊંચું કરેલું )
• ૨. (પું.) રીસમાં ઊતરી પડવાપણું; ઠપકો.
  • ઉદાહરણ
    ૧૯૪૬, ચુનીલાલ મડિયા, વ્યાજનો વારસ, page ૧૮૩:

    અમરતને મલકાતી જોઈને ચતુરભજે એને ઊધડી જ લીધી : ‘અટાણે તો પોક મૂકીને રોવાનું ટાણું છે એને બદલે તમે મલાવ્યા કરો છો તે શરમાતાં નથી ?’

• ૩. (પું.) ભાવતોલ વગર લીધેલ કે આપેલ.

ઊતરી આવેલા શબ્દો

સ્ત્રીલિંગ = ઊધડી