છેલબટાઉ

સંજ્ઞા

• ૧. પું.
  • ઠીકઠાક કે ટાપટીપ કરીને મોજમજામાં રહેનારો જુવાન; ફાંકડો માણસ; વરણાગિયો કે લહેરી જુવાન.
  • રૂઢિપ્રયોગ

છેલબટાઉને હાથમાં છાણું, ઘેર આવ્યા ત્યારે કલેઢું કાણું = જેને ઘરબારની ફિકરચિંતા ન હોય અને માત્ર છેલબટાઉ થઈને ફરવાનું જ ભાન હોય એવો અલ્લડ માણસ.

વિશેષણ

• • ફાંકડું; શોખીન.

ઉદાહરણ

2019, ચુનીલાલ મડિયા, વેળા વેળાની છાંયડી, page ૨૯:

અંદરના રાંધણિયામાંથી દકુભાઈનો છેલબટાઉ છોકરો બાલુ હાથમાં લાડવાની થાળી લઈને પીરસવા આવ્યો અને કપૂરશેઠ તો આ યુવાનના વરણાગી વેશ સામે જોઈ જ રહ્યા. ઓસરીમાં બાલુની એન્ટ્રી, ભવાઈમાં થતા રંગલાના આગમન જેટલી આકર્ષક—બલકે.....

સંદર્ભ

• છેલબટાઉ ભગવદ્ગોમંડલ પર.