ઝેબ

• ૧. સ્ત્રી.
  • ચળકાટ.
  • શોભા; સૌંદર્ય.
• ૨. વિશેષણ
  • લાયક; પાત્ર.
  • શણગારતું; શોભા આપતું.
  • ઉદાહરણ
    1933, શંકરલાલ શાસ્ત્રી, સાહિત્યને ઓવારેથી, page ૨૦:

    “તેમની વિદ્વત્તા, મૌલિકતા અને વિચારગૌરવ ધ્યાનમાં લેતાં કહેવું પડે કે તેમની કૃતિઓ આ સમર્થ ને સર્વદેશીય વિદ્વાનને ઝેબ આપે તેવી કે તેમના યશઃશરીરને વધુ કાન્તિમાન બનાવે તેવી નથી.”

વ્યુત્પત્તિ

• ફારસી

સંદર્ભ

• ઝેબ ભગવદ્ગોમંડલ પર.