ઝોડ
- ૧. પું.
- સં એક જાતની સોપારીનું ઝાડ.
- વાવેતર કર્યા વગરની ખેડેલી જમીન.
- ૨. સ્ત્રી.
- નાની હોડીને આસપાસ ફેરવવાની રમત.
- લોઢાનો સળિયો.
- ૩. ન.
- કંટાળો આપે એવા માણસે બાઝી પડવું તે.
- જૂડ; પ્રેત; ભૂત; પિશાચ.
- લફરું; વડગણ.
- વળગ્યું છૂટે નહિ એવું ચીકણું માણસ; કટાડો આપે અને કેડો મૂકે નહિ એવું માણસ.
- રૂઢિપ્રયોગ
- ૧. ઝોડ છૂટવું = પીડા ટળવી; વળગણ જવું.
- ૨. ઝોડ વળગવું = ૧). કંટાળો આપે એવા માણસે બાઝી પડવું; કેડો લેવો. ૨). ઝટ દઈને છોડી ન જાય એવું ભૂત કે પ્રેત બાઝવું; કેમે કરી અળગું થાય નહિ એવા ભૂતના સપાટામાં સપડાવું.
- ઉદાહરણ 1929, મહાદેવભાઈ દેસાઈ, બારડોલી સત્યાગ્રહનો ઇતિહાસ, page ૨૩૩:
- “સરકારને પ્રતિષ્ઠાનું ઝોડ વળગાડનારાઓએ ગવર્નરસાહેબને સમજાવ્યું લાગતું હતું કે ખાલસા જાહેર કરેલી જમીન ભલે પાછી અપાય પણ વેચેલી જમીન તો પાછી ન જ અપાય.”
સંદર્ભ
[ફેરફાર કરો]- ઝોડ ભગવદ્ગોમંડલ પર.