ત્રાગડો

• ૧. (પું.) તાંતણો; દોરો; તંતુ; ત્રાગ; તાગડો; ધાગો.
  • ઉપયોગ: આખરે કોઈએ ગળીનો ત્રાગડો નાખ્યો ત્યારે ધડ પડ્યું. – s:સૌરાષ્ટ્રની રસધાર ૨/કાંધલજી મેર
• ૨. (પું) જનોઈ
• ૩. (પું) વળ દેવાની ફરકડી

રૂઢિ પ્રયોગ

• ત્રાગડો રચવો = કાવતરું કરવું.
  • ઉદાહરણ
    ૧૯૪૬, ચુનીલાલ મડિયા, વ્યાજનો વારસ, page ૧૭૮:

    ‘અમરત અને ચતરભજ. મેં કહ્યું નહિ, કે બેય જણે ત્રાગડો રચ્યો છે ! તોલો એક અફીણ ઘોળીને તૈયાર રખાયું છે.…’