પરિતોષ

• ૧. (પુ) તુષ્ટિ; સંતોષ; તૃપ્તિ.
  • વ્યુત્પત્તિ : [સંસ્કૃત] પરિતોષ
  • ઉદાહરણ
    ૧૯૪૬, ચુનીલાલ મડિયા, વ્યાજનો વારસ, page ૨૨૦:

    સુલેખાનું હૃદય પરિતોષની પરાકોટિ અનુભવી રહ્યું. અને એ પરમ પરિતોષ ‘સુરૂપકુમાર’ના ચિત્રમાં ઉતારવા મથી રહી.

• ૨. (પુ) પ્રસન્નતા; ખુશી, ઘણો સંતોષ, પ્રબળ પ્રસન્નતા