મોડ

વિકિકોશમાંથી
  • ૧. (પું.) અભિમાન; મૈડ; મરડાટ; ગર્વ.
    • ઉદાહરણ
      ૧૯૪૬, ચુનીલાલ મડિયા, વ્યાજનો વારસ, page ૧૮૭:
      ‘ડાબલો નથી દાટ્યો પણ મારો ધણી તો છે ને? મારા માથાનો મોડ....’
  • ૨. (પું.) અંકુર; ફણગો.
  • ૩. (પું.) ખેતરમાં ભાંગી પડેલાં કણસલાં.
  • ૪. (પું.) ઘૂમવાનું સ્થળ; પાછા ફરવાનું કે ઘૂમરી લેવાનું ઠેકાણું; રસ્તાનો વળાંક.
  • ૫. (પું.) ચોરાયેલી ચીજ પાછી મળવી તે.
  • ૬. (પું.) જીદ; આગ્રહ; ટેક; હઠ.
  • ૭. (પું.) જેવાની સામે તેવા થવું તે.
  • ૮. (પું.) ઢબ; ઘાટી; મરોડ; બોલવા લખવાની ઈબારત.
  • ૯. (પું.) પુરુષને માથે બાંધવાની પાઘડી.
  • ૧૦. (પું.) ભાર; જોખમદારી.
    • રૂઢિપ્રયોગ: મોડ મૂકવો = જવાબદારીનો ભાર ઉઠાવવો.
    • વ્યુત્પત્તિ: [ સં. મુકુટ ]
  • ૧૦. (પું.) લગ્ન વખતે બૈરાં માથે રાખે છે તે મોડીઓ : લગ્ન વખતે વરની માને કપાળે બાંધવાનો એક ઘાટ: સુથાડિયા નામના ઘા... Read More
    • રૂઢિપ્રયોગ:
      ૧. માથે મોડ ઘાલવો = કોઈ કામની પહેલ કરવી.
      ૨. માથે મોડ હોવો = નાયક થવું.
  • ૧૧. (પું.) વાંક; વળ; વળાંક (રસ્તા ઇoનો)
  • ૧૨. (પું.) વિલંબ; ઢીલ.
    • વ્યુત્પત્તિ: [મોડું ઉપરથી]
  • ૧૩. (પું.) હરસ; મસા.
  • ૧૪. (પું.) હાથ, પગ કે કેડમાં થતું દુ:ખ.
  • ૧૫. (પું.) હાવભાવ; નખરાં; નખરાંબાજી.
  • ૧૬. (સ્ત્રી.) વાણિયા, સુતાર તેમ જ બ્રાહ્મણની એક નાતનું.
  • ૧૭. (ન.) એ નામની નાતનું માણસ.
  • ૧૮. (ન.) નિશાન.
  • ૧૯. (ન.) એ નામની નાતનું.
  • ૨૦. (ન.) ઘાટદાર; સુંદર.