મોડ

• ૧. (પું.) અભિમાન; મૈડ; મરડાટ; ગર્વ.
  • ઉદાહરણ
    ૧૯૪૬, ચુનીલાલ મડિયા, વ્યાજનો વારસ, page ૧૮૭:

    ‘ડાબલો નથી દાટ્યો પણ મારો ધણી તો છે ને? મારા માથાનો મોડ....’

• ૨. (પું.) અંકુર; ફણગો.
• ૩. (પું.) ખેતરમાં ભાંગી પડેલાં કણસલાં.
• ૪. (પું.) ઘૂમવાનું સ્થળ; પાછા ફરવાનું કે ઘૂમરી લેવાનું ઠેકાણું; રસ્તાનો વળાંક.
• ૫. (પું.) ચોરાયેલી ચીજ પાછી મળવી તે.
• ૬. (પું.) જીદ; આગ્રહ; ટેક; હઠ.
• ૭. (પું.) જેવાની સામે તેવા થવું તે.
• ૮. (પું.) ઢબ; ઘાટી; મરોડ; બોલવા લખવાની ઈબારત.
• ૯. (પું.) પુરુષને માથે બાંધવાની પાઘડી.
• ૧૦. (પું.) ભાર; જોખમદારી.
  • રૂઢિપ્રયોગ: મોડ મૂકવો = જવાબદારીનો ભાર ઉઠાવવો.
  • વ્યુત્પત્તિ: [ સં. મુકુટ ]
• ૧૦. (પું.) લગ્ન વખતે બૈરાં માથે રાખે છે તે મોડીઓ : લગ્ન વખતે વરની માને કપાળે બાંધવાનો એક ઘાટ: સુથાડિયા નામના ઘા... Read More
  • રૂઢિપ્રયોગ:
    ૧. માથે મોડ ઘાલવો = કોઈ કામની પહેલ કરવી.
    ૨. માથે મોડ હોવો = નાયક થવું.
• ૧૧. (પું.) વાંક; વળ; વળાંક (રસ્તા ઇoનો)
• ૧૨. (પું.) વિલંબ; ઢીલ.
  • વ્યુત્પત્તિ: [મોડું ઉપરથી]
• ૧૩. (પું.) હરસ; મસા.
• ૧૪. (પું.) હાથ, પગ કે કેડમાં થતું દુ:ખ.
• ૧૫. (પું.) હાવભાવ; નખરાં; નખરાંબાજી.
• ૧૬. (સ્ત્રી.) વાણિયા, સુતાર તેમ જ બ્રાહ્મણની એક નાતનું.
• ૧૭. (ન.) એ નામની નાતનું માણસ.
• ૧૮. (ન.) નિશાન.
• ૧૯. (ન.) એ નામની નાતનું.
• ૨૦. (ન.) ઘાટદાર; સુંદર.