વડારણ

• ૧. સ્ત્રી.
  • કજિયો; ટંટો; લડાલડી;વઢવાડ.
  • ખવાસણ; ગોલી; ચાકરડી; રાણીની દાસી; રાણીની તહેનાતણ; રાજદરબારમાં રાજાની સ્ત્રીની તહેનાતમાં રહેનારી સ્ત્રી.
  • ઉદાહરણ
    1938, ઝવેરચંદ મેઘાણી, અપરાધી, page ૧:

    “ગઈ કાલની મધરાતે દરબાર તખુભાના દીકરાના માથાની ખોપરી ફૂટી છે. દરબાર શિવુભાના ઘરની વડારણ છોકરી ઝબુની કોઈએ છેડતી કરી છે.”

• ૨. (વિ.)
  • વિદારનાર; સંહારનાર; મારનાર.
  • ઉદાહરણ

“કંસનો વડારણ પેલો કાનુડો આયો.” – નરસિંહ મહેતા.

સંદર્ભ

• વડારણ ભગવદ્ગોમંડલ પર.