વડ્ય

• (વિ.)
  • સમોવડ; બરોબરિયું; સમાન; સરખી દરજ્જાને પાત્ર.
  • ઉદાહરણ
    1938, ઝવેરચંદ મેઘાણી, અપરાધી, page ૨૪:

    “પટાવાળા જેવા પોતાની વડ્ય વગરના માણસ સાથે એક પાકવા આવેલા વકીલનો ઝઘડો એ ગર્વિષ્ઠ પ્રેમીજન - તે પણ પાછી એક કન્યા - જોઈ જાય એ વાત પર જેને નફરત ન આવે તે પુરુષ શાનો !”

સંદર્ભ

• વડ્ય ભગવદ્ગોમંડલ પર.