વિસ્તીર્ણ

• પું.
  • અવરોહ.
    • વ્યુત્પત્તિ [સંસ્કૃત]
    • (સંગીત) સિતાર બજાવવામાં ઉપયોગી એ નામનો એક આરોહી અલંકાર.
• વિશેષણ
  • પ્રસરેલું; ફેલાયેલું; વિસ્તૃત.
    • ઉપયોગ
    • કીર્તિ થઈ નળની વિસ્તીર્ણ, જેમ સૂરજનાં પ્રસરે કીર્ણ. – પ્રેમાનંદ.
  • ઉદાહરણ
    1929, મહાદેવભાઈ દેસાઈ, બારડોલી સત્યાગ્રહનો ઇતિહાસ, page ૧૭૩:

    “પણ ખબરખાતાના વડા અને કલેક્ટરને શું કહીએ જ્યારે પ્રાંતના ગવર્નર સરકારની એટલે સરકારી અમલદારોની નીતિનો ખાસ વિસ્તીર્ણ બચાવ કરવા નીકળી પડે છે, અને તે બચાવ કરતાં પરિણામે ઊલટો સરકારને જ દોષપાત્ર સિદ્ધ કરે છે. આનું જરા વિસ્તારથી વિવેચન કરવું જરૂરનું છે."

  • મોટું; ઘણી લંબાઈ પહોળાઈવાળું; લાંબું.
  • વિસ્તાર પામેલું; વિસ્તારવાળું.

સંદર્ભ

• વિસ્તીર્ણ ભગવદ્ગોમંડલ પર.