સંચર

• ૧. (પું) માણસની હાર વચ્ચે જવાનો માર્ગ કે રસ્તો.
  • ઉપયોગ: વર્ત્મ અધ્યા સરણિ પંથ સંચર પાદવિહાર; મગ જોતા બેઠા હશે આતુર નંદકુમાર. – પિંગળલઘુકોષ
    • • ઉદાહરણ
        ૧૯૪૬, ચુનીલાલ મડિયા, વ્યાજનો વારસ, page ૧૭૧:

        મેડી ઉપરના માઢની બેવડી ભીંતોના પોલાણમાં સોંસરવા સંચર હતા.

• ૨ સંચાર; વિકાસ.
  • વ્યુત્પત્તિ : સંસ્કૃત
• ૩. (પું) હાલચાલનો આવાજ; પગરવ; ધીમો અવાજ.
• ૪. (વિ) ચર; ચરતું; ફરતું (અચરથી ઊલટું)